صدام حسین

ارتش بعثی عراق در دوران جنگ تحمیلی جنایات بسیاری را علیه ایران مرتکب شد.

«مهدی ژاله‌رو» از رزمندگان دوران دفاع مقدس با بیان خاطره‌ای از آزادسازی شهر مهران، به تلاش یک تیربارچی بعثی برای خوش‌خدمتی حداکثری به ارتش بعثی صدام پرداخت.

امروز که بیمار کرونایی تنها چند روز را با سختی نفس می‌کشد و هر لحظه جان خود را از دست رفته می‌پندارد بیشتر بتوانیم جانبازان شیمیایی را درک کنیم، جانبازی که سال‌هاست تنگی نفس جان و روحش را می آزارد.

در اواخر دهه 80 و ابتدای دهه90 صدام حسین رییس‌جمهور معدوم عراق و سران حزب بعث به این نتیجه میرسند که تفکرات حزب حاکمشان و تاکید صرف بر اندیشه ناسیونالیسم عربی برای جلب حمایت عمومی مردم کافی نیست.

جلّاد و مسئول اجرای نسل‌کشی کُردها در سال پایانی جنگ تحمیلی کسی نبود جز «علی حسن‌ المجید» که به «علی انفال» و «علی شیمیایی» لقب گرفت. او در مدت 100 روز، جان حدود 183 هزار کُرد را که عمدتاً هم زنان و کودکان بی‌گناه بودند، در عملیاتی به نام «انفال» گرفت.

در آن حادثه همه وسایل اتاق پذیرایی سوخت ولی حاج حمید صدمه‌ای ندید. تکه‌های نارنجک به سقف و دیوار اتاق‌ها پخش شده بود. همسایه‌ سپاهی‌مان حادثه را به حفاظت سپاه اطلاع داد.

یکی از عواملی که نقش موثری در تمایل عربستان به توسعه توان موشکی بالستیک خود داشت وقایعی بود که در نخستین روزهای عملیات ائتلاف بین‌المللی به رهبری امریکا برای آزادسازی کویت از اشغال ارتش عراق رخ داد.